Al sinds een jaar of tien hebben wij als leiders dit elftal in verschillende samenstelling begeleid en elk jaar weer zagen we progressie in de speelwijze, techniek en spelplezier. De jongetjes van acht jaar oud zijn grote jongens geworden, met vijf spelers boven de 1.90 en sommige zelfs met een rijbewijs. Ieder jaar weer wilden ze allemaal graag voetballen liefst driemaal per week. Dit jaar bestond het team uit een leuke mix tussen voetballers die al jarenlang samen speelden en spelers die niet meer in de selectie teams wilden spelen.
Kay & Enrico, twee fantastische keepers, die ook nog eens
goede voetballers bleken te zijn.
Jan, Boris, Sam, Basile, Vito, de Atlantic wall, waar geen aanval
doorheen komt, maar wel vrolijk naar voren huppelen om een voorzet
te geven of een goal te maken.
Tim, Youssef, Morris, Ayoub, Rodney, Flip, de middenvelders die
elke tegenstander zoek speelde met hun positiespel, druk, goede
passing en scorend vermogen. Aanvoerder Youssef, de koning van de
kluts ging elke week voorop in de strijd.
Maurice, Yessir, Ziggy, Jules, de aanvallers die het genoegen
hadden het voorbereidende werk van de ploeg tot een goed einde te
brengen. Waarbij de meeste vreemde en mooie doelpunten gemaakt
werden en er veel gejuicht kon worden.
Jan en Koen, de twee vaste vlaggers, die met de week meer mee
gingen leven met het team en die ook de nodige regenbuien over zich
heen hebben gehad.
Dit jaar bleek dat we zowel in de beker, als ook in de competitie goed mee konden komen en dat zorgde voor veel enthousiasme onder de spelers en ook bij de ouders. Elke wedstrijd werd er lustig op los gescoord en de honderd doelpunten grens is dan ook makkelijk bereikt dit jaar.
Door weer en wind kwam er een massa aan toeschouwers op de wedstrijden af. Tijdens de wedstrijden tegen Swift (met veel bekenden) stonden er niet alleen ouders maar ook veel vrienden en andere bekenden langs de lijn, die voor een hele leuke sfeer zorgden en de vrijdagavond wedstrijd bij Swift leidde tot een klein feestje. Helaas verstoord door de gebroken enkel van Yessir, die daarmee maanden uit de roulatie is en niet kon deelnemen aan de kampioenswedstrijd tegen Diemen. Als je deze wedstrijd dan ook nog eens wint tegen de directe concurrent met 0-6 dan kan je alleen maar concluderen dat je de terechte kampioen bent geworden.
De wedstrijd tegen Abcoude was een dieptepunt, waarbij we op een zeker moment maar met 8 spelers op het veld stonden en ondanks de scheidsrechter toch nog wisten te winnen. Achteraf wel veel grappen over gemaakt, maar tijdens de wedstrijd niet heel leuk. In de beker ook mooie avonturen beleefd, waarbij we in de kwartfinale bij Hoogland een achterstand van 3-1 in de laatste tien minuten om wisten te draaien naar 3-4, waarna we met 8 man achterin de boel dicht hielden. In de halve finale troffen we een team uit een hogere klasse en helaas konden we daar net niet het geluk vinden wat nodig was.
Peter en ik hebben een ontzettend leuke tijd gehad met dit team en bedanken alle jongens en de ouders voor het leuke (en succesvolle) voetbalseizoen. Kortom ik zou het iedereen kunnen aanraden om een dergelijk team te coachen. Volgend seizoen zal een gedeelte van het team bij de senioren spelen (hopelijk komen ze daar ook in een leuk team) en de rest zal bij elkaar blijven en een klasse hoger gaan proberen deze prestatie te herhalen.
Jongens bedankt en nogmaals gefeliciteerd, Theo & Peter